Elżbieta Iwona Matusewicz  (1933 – 1998)

Elżbieta Iwona Matusewicz urodziła się w roku 1930. Była żoną znanego

dydaktyka dr Janusza Matusewicza. W roku 1953 dwa lata przed ukończeniem studiów wyższych na wydziale Matematyczno – Fizyczno – Chemicznym Uniwersytetu im. Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie  rozpoczęła pracę pedagoga. Bezpośrednio po ukończeniu studiów wyższych w roku 1955  podjęła pracę jako asystent w Katedrze Chemii Ogólnej na Wydziale Rolnym UMCS. Pełniła tą funkcję do roku 1961. W  roku 1961podjęła pracę w Kuratorium Okręgu Szkolnego w Lublinie pełniąc funkcję wizytatora. W latach 1961- 1967 uczyła chemii w  Technikum Przemysłu Spożywczego w Lublinie. W tym samym czasie pełniła funkcję prezesa Związku Nauczycielstwa Polskiego. Od roku 1969 pełniła funkcję  kierownika sekcji chemii Okręgowego Ośrodka Metodycznego w Lublinie. Podczas pełnienia funkcji prowadziła zarówno konferencje o charakterze metodycznym , ale również udzielała porad i konsultacji nauczycielom chemii. Zasłużyła się również tym, że prowadziła kursy wakacyjne dla nauczycieli chemii różnych typów szkół. Dr Matusewicz była osobą bardzo chętną do pomocy innym nauczycielom, a w szczególności pomagała młodym nauczycielom nakierowując ich na metodykę prowadzonych przez niech badań. Była otwarta na nowatorskie pomysły metodyczne. Życiową pasją dr Matusewicz  było wdrażanie do praktyki szkolnej tych idei postępu pedagogicznego, które przyczyniały się do usprawniania metod i form nauczania chemii na różnych poziomach kształcenia.  Od roku 1979 czynnie uczestniczyła w tworzeniu i redagowaniu czasopisma ,,Chemia w Szkole”. W roku 1993 dr Matusewicz została przeniesiona do Instytutu Kształcenia Nauczycieli i Badań Oświatowych w Lublinie co wiązało się ze zmianą stanowiska odtąd pełniła stanowisko starszego wykładowcy. Podczas swojej wieloletniej pracy zawodowej prowadziła różnego rodzaju formy dokształcania nauczycieli między innymi kursy przygotowawcze do egzaminu kwalifikacyjnego na studia. Była również bardzo czynnym członkiem Komitetu Okręgowego Olimpiady Chemicznej.

Elżbieta Iwona Matusewicz posiada bardzo bogaty dorobek naukowy. Była autorką i współautorką ponad 30 publikacji. Pisała zarówno artykuły, podręczniki szkolne, a także poradniki metodyczne. Jej praca dydaktyczna i społeczna była wielokrotnie wyróżniana. Została odznaczona  brązowym i złotym Krzyżem Zasług. W szczególności jednak ceniła sobie odznaczenie medalem Komisji Edukacji Narodowej.

Pomimo przejścia na emeryturę Elżbieta Matusewicz w dalszym ciągu kontynuowała swoją pracę pisząc wspólne z mężem Januszem Matusewiczem podręczniki do chemii dla średnich. Wspólnie z mężem wydała i opracowała podręczniki  szkolne: Chemia – podręcznik dla klas I i II techników o specjalnościach niechemicznych oraz liceum ogólnokształcącego o profilach: humanistycznymi i klasycznym wyd. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1989., ; wspólnie z Anną Bogdańską Zarembiną i Januszem Matusewiczem Chemia dla szkół średnich wyd. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1993   – podręcznik został wydany w trzech częściach. Należy podkreślić fakt, że druk podręczników był wznawiany i poprawiany.

Jej podręczniki wyróżnia dostosowanie treści nauczania do poziomu intelektualnego uczniów. 

Andrzej Rubaszkiewicz wyraża swoją opinie na temat podręczników dr Matusewicz: ,, Twój dwuczęściowy podręcznik dla technikum i średniego studium zawodowego jest przykładem nie tylko dobrej roboty autorskiej ale zarazem, ale zarazem wzorem dobrego, nowoczesnego podręcznika chemii, który uczy myśleć, wdraża do samodzielnego zdobywania wiedzy i potrafi zainteresować  uczącego się przedmiotem” Do dzisiejszych czasów podręczniki te cieszą się dużym zainteresowaniem i uznaniem zarówno przez nauczycieli a także dydaktyków chemii.

Jej dalszą działalność naukową i plany przerwała choroba. Dr Matusewicz odeszła 20 maja 1998 roku. Została pochowana dnia 22 maja  w dniu swoich imienin na cmentarzu przy ulicy Lipowej w Lublinie.

 opracowała Patrycja Pikuzińska