Anatoliusz Bogucki (ur.14 lipca 1909 r. w Łapach, zm. 18 kwietnia 1990 r.)  – polski chemik, matematyk, wykładowca, który zasłynął głównie  z pisania podręczników do klasy VII. Interesował się nie tylko chemią, ale i również matematyką i fizyką. Przez pewien okres czasu był nauczycielem matematyki, a potem chemii.

 Studiował w latach 1947-1948 i kształcił się na nauczyciela matematyki
w seminarium  nauczycielskim. W 1950 r. ukończył wyższy kurs nauczycielski.
W późniejszych latach, w 1972 roku był nauczycielem chemii w Warszawie w szkole nr 61
i 129. Pełnił funkcję instruktora w zakresie nauczania chemii w szkołach ogólnokształcących w Warszawie przez kilkanaście lat, a następnie uczył w zakładach kształcenia nauczycieli. Wraz z innymi chemikami w 1960 r. stworzył zarys technologii nauczania chemii w szkole podstawowej.

            Przeprowadził wiele badań głównie w klasach VII z pomocą innych nauczyli m.in.
 z nauczycielką chemii Nadzieją Szwaczkową. Tematyka badań: Chlor w probówce (1950 r.), Namiastki Kippa (1950 r.), Elementy do montowania najprostszej aparatury chemicznej dla kl. VII (1950r.), Modyfikacje dośw. utleniania dwutlenku siarki na trójtlenek (1951 r.), Gazometr (1952 r.),Uproszczone doświadczenia chemiczne (1952 r.), Elektroliza wody (1954 r.), Namiastki łyżeczek do spalań (1954 r.), Nowe doświadczenia na uzasadnienie prawa stałości składu (1955 r.), Gaz świetlny jako reduktor (1956 r.).

 Autor wielu książek o tematyce chemicznej m.in. „Kawalerowie benzenowego pierścienia”, czy „W kuźni Hefajstosa: obrazki z chemii nieorganicznej dla młodzieży szkół podstawowych” Autor wielu podręczników i wskazówek metodycznych dla nauczycieli, m.in.: „Chemia: podręcznik dla uczniów klasy VII szkoły ogólnokształcącej dla pracujących”, „Chemia: podręcznik dla uczniów klasy VII szkoły ogólnokształcącej”, „Zeszyt do chemii. Cz.1” i „Zeszyt do chemii. Cz.2”, „Pracownia fizyczne i chemiczna
 w szkole ogólnokształcącej”, „Komentarz metodyczny dla kl. XI ogólnokształcącej szkoły korespondencyjnej stopnia licealnego do podręcznika”, czy „Wskazówki metodyczne dla nauczycieli uczących chemii w kl. 7 metodą A. Boguckiego”.

Był członkiem Stowarzyszenia Autorów ZAiKS od 1959 r. W latach 1961- 1968 uczestniczył w audycjach radiowych (Program I -Warszawa). Jego słynne słuchowiska
(o tematyce chemicznej i fizycznej): „ Z dziennika młodego działkowca”, „O symbolach chemicznych”, „Racjonalizatorzy”,, „Niebiańskie kamienie”, „Owies dla mechanicznych koni”, „Klub srebnej Róży”, „W kuźni Hefajstosa” i wiele innych.

opracowała: Izabela Bulanda