Dr Zofia Niraz urodziła się 15 maja 1933 roku w Skarżysku-Kamiennej. W roku 1951 po ukończeniu Liceum w Skarżysku rozpoczęła studia na Wydziale Chemii Szkoły Inżynierskiej w Szczecinie. W 1955 roku po uzyskaniu dyplomu inżyniera rozpoczęła pracę w laboratorium chemicznym jako chemik analityk w Centrali Produktów Naftowych w Szczecinie, a później od 1956 jako kierownik laboratorium w Szczecińskiej Fabryce Motocykli. W 1958 roku została nauczycielem przedmiotów chemicznych w Technikum Chemicznym im. Braci Śniadeckich w Szczecinie. W roku 1964 ukończyła studia pedagogiczne na Wydziale Filozoficzno – Historycznym UAM w Poznaniu.
W 1972 roku rozpoczęła etap siedlecki Swej drogi życiowej podejmując pracę w Wyższej Szkole Nauczycielskiej w Siedlcach. Stworzyła i kierowała Pracownią (Zakładem) Dydaktyki Chemii, aż do przejścia na emeryturę w 1996 roku. Organizowała i prowadziła zajęcia dydaktyczne z dydaktyki chemii i pedagogiki (wykłady, ćwiczenia i praktyki). Była promotorem i recenzentem kilkudziesięciu prac dyplomowych i magisterskich z dydaktyki chemii. W 1985 roku za pracę „Efektywność studiów chemicznych i jej uwarunkowania motywacyjne i sytuacyjne” uzyskała na Uniwersytecie Gdańskim stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki. Pani dr inż. Zofia Niraz zorganizowała na Naszej Uczelni i przez wiele lat prowadziła badania naukowe w zakresie dydaktyki chemii. Brała czynny udział w wielu konferencjach naukowych, krajowych i zagranicznych. Była autorem kilkudziesięciu prac i komunikatów z tej dyscypliny naukowej. Wyniki swych badań prezentowała m.in. na Międzynarodowych Konferencjach Dydaktyki Chemii w Lubljanie, Dublinie, Yorku, Książu, a także na Krajowych Konferencjach (Szkołach Problemów Dydaktyki Chemii, PTCh) czy w krajowych czasopismach dydaktycznych i Zeszytach Naukowych („Chemia w Szkole”, Acta Universitatis Lodziensis i inne). Od początku swojej pracy na Uczelni czynnie współpracowała z nauczycielami chemii szkół siedleckich w zakresie doskonalenia metod nauczania i wprowadzania nowoczesnych środków dydaktycznych. Brała aktywny udział w konferencjach, warsztatach i kursach kształcenia nauczycieli oraz w egzaminach kwalifikacyjnych dla nauczycieli. Była znanym i cenionym dydaktykiem chemii w skali krajowej, czego dowodem było przyznanie Jej w 2000 roku przez Polskie Towarzystwo Chemiczne medalu im. Jana Harabaszewskiego, najwyższego odznaczenia dla zasłużonych dydaktyków chemii. Bardzo sobie ten medal ceniła, gdyż rozwój dydaktyki chemii w AP zawsze traktowała jako cel priorytetowy swej działalności dydaktyczno - naukowej. Chciała zostawić po sobie następcę i ten cel zrealizowała. Pani dr inż. Zofia Niraz zawsze była pełna energii i zapału niesienia pomocy innym, stąd chętnie podejmowała się udziału w różnorodnej działalności społecznej i organizacyjnej. Od 1960 roku była aktywnym działaczem Związku Nauczycielstwa Polskiego, pełniła wysokie funkcje w zarządzie ZNP w naszej Uczelni. Od 1962 roku była członkiem Polskiego Towarzystwa Chemicznego i współorganizatorem Sekcji Dydaktyki Chemii PTCh w Szczecinie i Siedleckiego Oddziału PTCh. Za swoje zasługi w pracy społecznej i zawodowej otrzymała wiele medali; za zasługi dla rozwoju województwa szczecińskiego (1967), za zasługi dla województwa siedleckiego (1987), Złotą Odznaką ZNP (1979), Złoty Krzyż Zasługi (1980), Medal Komisji Edukacji Narodowej (1980) , Krzyż Kawalerski Odrodzenia Polski (1990). Pani dr inż. Zofia Niraz była cenionym nauczycielem akademickim, zarówno przez studentów jak i czynnych zawodowo nauczycieli. W kontaktach z nimi cechowała Ją wielka życzliwość i otwartość na ludzkie problemy. Była przez nich bardzo lubiana i ceniona za dużą wiedzę, z którą chętnie się z nimi dzieliła. Swoim współpracownikom poświęcała wiele czasu. Była dla nich osobą wspierającą, nie tylko ich rozwój zawodowy, ale również pomagała im w życiu prywatnym. Zawsze można było na Niej polegać. Była osobą bardzo towarzyską. Cechowała Ją wielka otwartość na człowieka. Każdy, kto potrzebował pomocy, znalazł ją u Niej. Razem ze Swoim mężem prof. Dr Sewerynem Nirazem (zmarłym w 2001 roku) tworzyli historię naszej Uczelni. Była przez te wszystkie lata jedną z najbardziej znanych i lubianych postaci w środowisku akademickim i siedleckim. Zmarła 24 marca 2006 roku Opracowali: Krystyna i Krzysztof Wojciechowscy
|